ദാഹം
>> Friday, February 26, 2010
“യോനിക്കീറിലേ ഒരു വാള് കടത്തിയാല് അത്
മലദ്വാരത്തിലേ പുറത്ത് വരുമോ?“
ഓര്ക്കുന്നില്ലേ,
ഉരുണ്ടഗോളത്തില് നിറങ്ങള് അതിരിട്ട
രാജ്യങ്ങളിലേക്ക് നോക്കി
നീ ചോദിച്ച സംശയം?
അന്ന് നീ കുഴിച്ചു നോക്കിയിരുന്നു.
മണ്ണപ്പം ചുട്ടുകളിക്കുന്ന ചിരട്ട
ഗര്ഭപാത്രത്തിലെ വെള്ളം തേടിപ്പോയിരുന്നു.
അന്ന് ഇന്ത്യയെ കുഴിച്ചിട്ട് നിനക്ക്
അമേരിക്ക കിട്ടിയിരുന്നില്ലേ?
കുഴിച്ച് കുഴിച്ച് നീയൊരു പൊട്ടക്കിണറുണ്ടാക്കിയില്ലേ?
ശമിച്ചിരുന്നോ അന്ന് നിന്റെ ദാഹം?
എന്റെ മോഹങ്ങളും സ്വപനങ്ങളും
വിദേശമദ്യഷോപ്പിലെ ചില്ലുകുപ്പികളായ്
ആ പൊട്ടക്കിണറ്റിലേക്ക് വലിച്ചെറിയുമ്പോള്,
നീയെന്നെ വിളിച്ചിരുന്നില്ലേ,പേക്രോം തവളേന്ന്.
അതേടാ എന്റെ ലോകം ചെറുതായിരുന്നു,
നിന്റത്ര വലുതാവാന് ശ്രമിച്ചിരുന്നില്ല എന്റെ യൌവനം.
രാമന്റമ്പലത്തിലെ കുളത്തില്
ആകാശനീലിമയുടെ പശ്ചാത്തലത്തില്
അലഞ്ഞുതിരിഞ്ഞ കൊക്കക്കോളടിന്നില്
ഒതുങ്ങിയിരുന്നു എന്റെ കൌതുകം.
ആകാശത്തിന്റെ വിശാലത ആ കുളത്തില്
ദാഹജലം തിരയുന്നുണ്ടെന്ന് പറഞ്ഞത് നീയല്ലേടാ?
അതേടാ അന്നും ഞാന് പേക്രോം തവളയായിരുന്നു.
നീ താഴ്ചയില് പരതിയത് തലക്ക് മുകളില്
ഉദിച്ചുനില്ക്കുമ്പോള്,വേഴാമ്പലിന്റെ കൂര്ത്ത-
കൊക്കുമായി ആകാശത്തേക്ക് പറന്നു പോയില്ലേ നീ,
തറച്ചു കയറ്റിയില്ലേ അത്.
അധിനിവേശത്തിന്റെ ഇത്തിള്ക്കണ്ണികള്
വലിച്ചുകുടിച്ച മഴയെ കുളിരായ് പെയ്യിച്ചില്ലേ നീ.
വാദങ്ങള് തീവ്രമായത് കൊണ്ടാണോടാ
നിന്നെയവര് തീവ്രവാദിയെന്നു വിളിച്ചത്?
ദാഹം കുറ്റവും വെള്ളം ശിക്ഷയുമാണെന്നായിരുന്നു,
കഴുത്തില് കുരുക്ക് വീഴുമ്പോള് നീ പറഞ്ഞത്.
-----------------------------------------------------
ചിത്രത്തിന് കടപ്പാട്-പകല്ക്കിനാവന്